عشق اگزیستانسیالیستی در رمان های «جیل القدر» و«ثائر محترف» أثر مطاع صفدی

مفهوم عشق در فلسفة اگزیستانسیالیسم با نگاه این فلسفه به دیگری پیوندی ناگسستنی دارد. این فلسفه دیگری را تهدیدی بر سر راه آزادی مطلق می داند. ازاین رو مرد اگزیستانسیالیستی به زن به عنوان دیگری نگاه می کند که قصد تملک و به بند کشیدن او را دارد؛ به همین خاطر او یا به ارتباط های عاشقانه تن نمی دهد و یا سعی می کند استقلال و آزادی خود را در این گونه روابط حفظ کند. مطاع صفدی به عنوان یکی از تأثیرپذیرنده ترین رمان نویسان عرب از فلسفة اگزیستانسیالیست، به روابط عاشقانه بین زن و مرد در رمان های «جیل القدر» و «ثائر محترف»، رنگ وبوی اگزیستانسیالیستی بخشیده است. این پژوهش در نظر دارد با تکیه بر روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی مفهوم عشق و جایگاه زن در آن، در این دو رمان بپردازد. نتایج نشان می دهد که قهرمانان این دو رمان بر اساس نگاهشان به دیگری، نه تنها از عشق ورزیدن به زن ناتوانند، بلکه به ناممکن بودن عشق اعتقاد دارند، به طوری که آنها عشق را نوعی نزاع بین عاشق و معشوق تصور می کنند و بر استقلال دو طرف در این گونه روابط تأکید می ورزند. درنتیجه زن در این نوع روابط، فقط در جسمش خلاصه می شود و به یک موضوع جنسی صرف تبدیل می گردد.